On 09:00:00 by Herr Hase No comments
Trzeba zacząć od początku...
Nowa wersja www.grammatik-fur-dich.blog.onet.pl .
Nowa wersja www.grammatik-fur-dich.blog.onet.pl .
Niestety ze względu na wielokrotne powtarzanie się błędów technicznych na portalu blog.onet.pl musieliśmy przenieść naszego bloga. Mamy nadzieję, że to nie będzie jakąkolwiek przeszkodą, wręcz przeciwnie! To pozwoli nam lepiej się poznać! =)
Przypominamy również, że nasz odnowiony blog znajduje się na Facebooku! On 00:00:00 by Herr Hase No comments
- Wie spät ist es?
- Ee.. y..
- Sprechen Sie Deutsch?
- Nein...
Znajomość języków obcych to dziś podstawa dobrego wykształcenia. Wielu ludzi uczy się obecnie języków obcych: dzieci, młodzież, dorośli. Naukę języków obcych rozpoczyna się nawet już w przedszkolu. Dlaczego? Czy uczenie się języków obcych jest modne, czy konieczne? Moim zdaniem potrzebuje się obecnie znajomości języków obcych, aby się komunikować. Gdy ktoś pojedzie jako turysta za granicę, np. do Niemiec czy do Austrii, powinien trochę rozumieć i mówić po niemiecku. Austria jest idealnym krajem turystycznym dla narciarzy. Wielu turystów z Polski jedzie tam, aby pojeździć na nartach i dobrze odpocząć. Aby porozumiewać się z innymi, np. w hotelu, w restauracji, na stoku lub na wyciągu, potrzebna jest znajomość języka niemieckiego.
A czy ty mówisz po niemiecku? A na jakim poziomie?
A1 - A2 - poziom podstawowy
B1 - B2 - poziom średnio zaawansowany
C1 - C2 - poziom zaawansowany
Czyli... Jaki to jest? I jak to można sprawdzić?
Można wykonać wykonać egzamin specjalnie do tego przygotowany albo dokonać samooceny, a jak to zrobić? Poniższa mała instrukcja... Można tego dokonać przy pomocy tabeli ogólnej oraz szczegółowej:
Tabela ogólna:
A1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi
dotyczące konkretnych potrzeb życia codziennego. Potrafi formułować
pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym
mieszka, ludzi których zna i rzeczy, które posiada oraz odpowiadać na
tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi
prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno,
zrozumiale i jest gotowy do pomocy.
A2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie wypowiedzi i często używane wyrażenia w zakresie tematów
związanych z życiem codziennym (są to np.: b. podstawowe informacje
dotyczące rozmówcy, jego rodziny, zakupów, otoczenia, pracy)Potrafi
porozumiewać się w rutynowych, prostych sytuacjach komunikacyjnych,
wymagających jedynie bezpośredniej wymiany zdań na tematy znane i
typowe. Potrafi w prosty sposób opisywać swoje pochodzenie i otoczenie, w
którym życie, a także poruszać sprawy związane z najważniejszymi
potrzebami życia codziennego.
B1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w jasnych,
standardowych wypowiedziach, które dotyczą znanych jej spraw i zdarzeń
typowych dla pracy, szkoły, czasu wolnego itd. Potrafi radzić sobie w
większości sytuacji komunikacyjnych, które mogą się zdarzyć w czasie
podróży w regionie, gdzie mówi się danym językiem. Potrafi tworzyć
proste, spójne wypowiedzi ustne i pisemne na tematy, które są jej znane
bądź ją interesują. Potrafi opisywać doświadczenia, zdarzenia, nadzieje,
marzenia i zamierzenia, krótko uzasadniając bądź wyjaśniając swoje
opinie i plany.
B2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w złożonych
tekstach na tematy konkretne i abstrakcyjne, łącznie z rozumieniem
dyskusji na tematy techniczne z zakresu jej specjalności. Potrafi
porozumiewać się na tyle płynnie i spontanicznie, by prowadzić normalną
rozmowę z rodzimym użytkownikiem języka, nie powodując przy tym napięcia
w którejkolwiek ze stron. Potrafi-w szerokim zakresie tematów-
formułować przejrzyste i szczegółowe wypowiedzi ustne lub pisemne, a
także wyjaśniać swoje stanowisko w sprawach będących przedmiotem
dyskusji, rozważając wady i zalety różnych rozwiązań.
C1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie szeroki zakres trudnych, dłuższych tekstów, dostrzegając także
znaczenia ukryte, wyrażone pośrednio. Potrafi się wypowiadać płynnie,
spontanicznie, bez większego trudu odnajdując właściwe sformułowania.
Skutecznie i swobodnie potrafi posługiwać się językiem w kontaktach
towarzyskich i społecznych, edukacyjnych bądź zawodowych. Potrafi
formułować jasne, dobrze zbudowane, szczegółowe, dotyczące złożonych
problemów wypowiedzi ustne i pisemne, sprawnie i właściwie posługując
się regułami organizacji wypowiedzi, łącznikami, wskaźnikami zespolenia
tekstu.
C2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
może z łatwością zrozumieć praktycznie wszystko, co słyszy lub
przeczyta. Potrafi streszczać informacje pochodzące z różnych źródeł,
pisanych lub mówionych w spójny sposób odtwarzając zawarte w nich tezy i
wyjaśnienia. Potrafi wyrażać swoje myśli płynnie, spontanicznie i
precyzyjnie, subtelnie różnicując odcienie znaczeniowe nawet w bardziej
złożonych wypowiedziach.
Wskazówki dotyczące użycia tabeli samooceny szczegółowej:
Tabela
samooceny oparta jest na sześciostopniowej skali Europejskiego systemu opisu
kształcenia językowego opracowanego przez Radę Europy i przyjętego w Europie do
oceny biegłości językowej.
Tabela
obejmuje trzy poziomy ogólne:
- Poziom podstawowy (poziomy A1 i A2);
- Poziom samodzielności (poziomy B1 i B2);
- Poziom biegłości (poziomy C1 i C2).
Aby
ocenić swój poziom znajomości języka obcego, przeczytaj poniższe opisy i wpisz
odpowiedni poziom (np. użytkownik języka na poziomie C2) we właściwej rubryce
swojego CV (słuchanie, czytanie, porozumiewanie się, samodzielne wypowiadanie
się i pisanie).
Rozumienie - Słuchanie
A1.
Potrafię zrozumieć znane mi słowa i bardzo podstawowe wyrażenia
dotyczące mnie osobiście, mojej rodziny i bezpośredniego otoczenia, gdy tempo
wypowiedzi jest wolne a wymowa wyraźna.
A2.
Potrafię zrozumieć wyrażenia i najczęściej używane słowa, związane
ze sprawami dla mnie ważnymi (np. podstawowe informacje dotyczące mnie i mojej
rodziny, zakupów, miejsca i regionu zamieszkania, zatrudnienia). Potrafię
zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych komunikatach i ogłoszeniach.
B1.
Potrafię zrozumieć główne myśli zawarte w jasnej, sformułowanej w
standardowej odmianie języka wypowiedzi na znane mi tematy, typowe dla domu,
szkoły, czasu wolnego itd. Potrafię zrozumieć główne wątki wielu programów
radiowych i telewizyjnych traktujących o sprawach bieżących lub o sprawach
interesujących mnie prywatnie lub zawodowo – wtedy, kiedy te informacje są
podawane stosunkowo wolno i wyraźnie.
B2.
Potrafię zrozumieć dłuższe wypowiedzi i wykłady oraz nadążać za
skomplikowanymi nawet wywodami – pod warunkiem, że temat jest mi w miarę znany.
Rozumiem większość wiadomości telewizyjnych i programów o sprawach bieżących.
Rozumiem większość filmów w standardowej odmianie języka.
C1.
Rozumiem dłuższe wypowiedzi, nawet jeśli nie są one jasno
skonstruowane i kiedy związki logiczne są w nich jedynie implikowane, a nie
wyrażone bezpośrednio. Bez większych trudności rozumiem programy telewizyjne i
filmy.
C2.
Nie mam żadnych trudności ze zrozumieniem jakiejkolwiek wypowiedzi
mówionej – słuchanej „na żywo” czy odbieranej za pośrednictwem mediów – nawet
przy szybkim tempie mówienia rodzimego użytkownika języka, pod warunkiem
jednak, iż mam trochę czasu, by przyzwyczaić się do nowego akcentu.
Czytanie
A1.
Rozumiem znane nazwy, słowa i bardzo proste zdania, np.: na
tablicach informacyjnych i plakatach lub w katalogach.
A2.
Potrafię czytać bardzo krótkie, proste teksty. Potrafię znaleźć
konkretne, przewidywalne informacje w prostych tekstach dotyczących życia
codziennego, takich jak ogłoszenia, reklamy, prospekty, karty dań, rozkłady
jazdy. Rozumiem krótkie, proste listy prywatne.
B1.
Rozumiem teksty składające się głównie ze słów najczęściej
występujących, dotyczących życia codziennego lub zawodowego. Rozumiem opisy
wydarzeń, uczuć i pragnień zawarte w prywatnej korespondencji.
B2.
Czytam ze zrozumieniem artykuły i reportaże dotyczące problemów
współczesnego świata, w których piszący prezentują określone stanowiska i
poglądy. Rozumiem współczesną prozę literacką.
C1.
Rozumiem długie i złożone teksty informacyjne i literackie,
dostrzegając i doceniając ich zróżnicowanie pod względem stylu. Rozumiem
artykuły specjalistyczne i dłuższe instrukcje techniczne, nawet te niezwiązane
z moją dziedziną.
C2.
Rozumiem z łatwością praktycznie wszystkie formy języka pisanego,
włączając w to abstrakcyjne lub językowo skomplikowane teksty, takie jak podręczniki,
artykuły specjalistyczne i dzieła literackie.
Mówienie - Porozumiewanie się
A1.
Potrafię brać udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca jest
gotów powtarzać lub inaczej formułować swoje myśli, mówiąc wolniej oraz
pomagając mi ująć w słowa to, co usiłuję opowiedzieć. Potrafię formułować
proste pytania dotyczące najlepiej mi znanych tematów lub najpotrzebniejszych
spraw – i odpowiadać na tego typu pytania.
A2.
Potrafię brać udział w zwykłej, typowej rozmowie wymagającej
prostej i bezpośredniej wymiany informacji na znane mi tematy. Potrafię sobie
radzić w bardzo krótkich rozmowach towarzyskich, nawet jeśli nie rozumiem
wystarczająco dużo, by samemu podtrzymać rozmowę.
B1.
Potrafię sobie radzić w większości sytuacji, w których można się
znaleźć w czasie podróży po kraju lub regionie, gdzie mówi się danym językiem.
Potrafię - bez uprzedniego przygotowania – włączać się do rozmów na znane mi
tematy prywatne lub dotyczące życia codziennego (np. rodziny, zainteresowań,
pracy, podróżowania, wydarzeń bieżących).
B2.
Potrafię się porozumiewać na tyle płynnie i spontanicznie, że mogę
prowadzić dość swobodne rozmowy z rodzimymi użytkownikami języka. Potrafię brać
czynny udział w dyskusjach na znane mi tematy, przedstawiając swoje zdanie i
broniąc swoich poglądów.
C1.
Potrafię się wypowiadać płynnie i spontanicznie, bez zbyt
widocznego namyślania się w celu znalezienia właściwych sformułowań. Potrafię
skutecznie porozumiewać się w kontaktach towarzyskich i sprawach zawodowych.
Potrafię precyzyjnie formułować swoje myśli i poglądy, zręcznie nawiązując do
wypowiedzi rozmówców.
C2.
Potrafię bez żadnego wysiłku brać udział w każdej rozmowie czy
dyskusji. Dobrze znam i odpowiednio stosuję wyrażenia idiomatyczne i potoczne.
Wyrażam się płynnie, subtelnie różnicując odcienie znaczeń. Jeśli nawet miewam
pewne problemy z wyrażeniem czegoś, potrafię tak przeformułowywać swoje
wypowiedzi, że rozmówcy są właściwie nieświadomi moich braków.
Samodzielne wypowiadanie się
A1.
Potrafię używać prostych wyrażeń i zdań, aby opisać miejsce, gdzie
mieszkam oraz ludzi, których znam.
A2.
Potrafię posłużyć się ciągiem wyrażeń i zdań, by w prosty sposób
opisać swoją rodzinę, innych ludzi, warunki życia, swoje wykształcenie, swoją
obecną i poprzednią pracę.
B1.
Potrafię łączyć wyrażenia w prosty sposób, by opisywać przeżycia i
zdarzenia, a także swoje marzenia, nadzieje i ambicje. Potrafię krótko
uzasadniać i objaśniać własne poglądy i plany. Potrafię relacjonować wydarzenia
i opowiadać przebieg akcji książek czy filmów, opisując własne reakcje i
wrażenia.
B2.
Potrafię formułować przejrzyste, rozbudowane wypowiedzi na różne
tematy związane z dziedzinami, które mnie interesują. Potrafię wyjaśnić swój
punkt widzenia w danej kwestii oraz podać argumenty za i przeciw względem możliwych
rozwiązań.
C1.
Potrafię formułować przejrzyste i szczegółowe wypowiedzi dotyczące
skomplikowanych zagadnień, rozwijać w nich wybrane podtematy lub poszczególne
kwestie i kończyć je odpowiednią konkluzją.
C2.
Potrafię przedstawić płynny, klarowny wywód lub opis sformułowany
w stylu właściwym dla danego kontekstu w sposób logiczny i skuteczny,
ułatwiając odbiorcy odnotowanie i zapamiętanie najważniejszych kwestii.
Pisanie
A1.
Potrafię napisać krótki, prosty tekst na widokówce, np. z
pozdrowieniami z wakacji. Potrafię wypełniać formularze (np. w hotelu) z danymi
osobowymi, takimi jak nazwisko, adres, obywatelstwo.
A2.
Potrafię pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości wynikające
z doraźnych potrzeb. Potrafię napisać bardzo prosty list prywatny, na przykład
dziękując komuś za coś.
B1.
Potrafię pisać proste teksty na znane mi lub związane z moimi
zainteresowaniami tematy. Potrafię pisać prywatne listy, opisując swoje
przeżycia i wrażenia.
B2.
Potrafię pisać zrozumiałe, szczegółowe teksty na dowolne tematy
związane z moimi zainteresowaniami. Potrafię napisać rozprawkę lub opracowanie,
przekazując informacje lub rozważając argumenty za i przeciw. Potrafię pisać
listy, podkreślając znaczenie, jakie mają dla mnie dane wydarzenia i przeżycia.
C1.
Potrafię się wypowiadać w zrozumiałych i dobrze zbudowanych
tekstach, dosyć szeroko przedstawiając swój punkt widzenia. Potrafię pisać o
złożonych zagadnieniach w prywatnym liście, w rozprawce czy opracowaniu,
podkreślając kwestie, które uważam za najistotniejsze. Potrafię dostosować styl
tekstu do potencjalnego czytelnika.
C2.
Potrafię pisać płynne, zrozumiałe teksty, stosując odpowiedni w
danym przypadku styl. Potrafię pisać o złożonych zagadnieniach w listach,
opracowaniach lub artykułach, prezentując poruszane problemy logicznie i
skutecznie, tak by ułatwić odbiorcy zrozumienie i zapamiętanie najważniejszych
kwestii. Potrafię pisać streszczenia i recenzje prac specjalistycznych i
utworów literackich.
Sprichst du Deutsch? A na jakim poziomie? :)
źródło: wskazówki do pisania CV Europass
On 00:00:00 by Herr Hase 1 comment
Pogoda - das Wetter
W dzisiejszej notce pokaże wam sposób opisywania pogody w języku niemieckim. Sposób jest ten prosty i podobny do języka polskiego. Do opisywania pogody służy zaimek bezosobowy "es", np. Es ist sonnig (Jest słonecznie).
On 00:00:00 by Herr Hase No comments
Kraj autostrad i porządku...
Pierwsze skojarzenie z Niemcami? Dorośli powiedzą: autostrady! piwo! kiełbasa! A wam z czym kojarzy się nasz zachodni sąsiad? Tylko nie mówcie, że z nieprzyjemnym dla ucha, trudnym, twardym językiem...
Info:
Położenie: Europa Zachodnia
sąsiedzi: Dania, Polska, Czechy, Austria, Szwajcaria, Francja, Luksemburg, Belgia, Holandia
Morza: Północne i Bałtyckie
Stolica: Berlin
Waluta: euro (€)
Powierzchnia: 357 114,22 km kw.
Język: niemiecki
Podróż przez niemieckie landy...
To prawda, wystarczy tylko przekroczyć zachodnią granicę Polski i od razy trafiamy na sieć fantastycznych autostrad. Kierowcy je uwielbiają za bezpieczeństwo i szybkość, pasażerom wydają się nieco nudno, choćby dlatego, że szerokim łukiem omijają wszystkie miasta i ciężko cokolwiek innego zobaczyć przez okno poza polami, wzgórzami, elektrowniami wiatrowymi. Jeżeli jednak zjedzie się z autostrady i zacznie zwiedzać niemieckie landy, okazuje się, że to bardzo zróżnicowany (ale wszędzie uporządkowany!) kraj.
Skąd nazwa?
Polska nazwa "Niemcy" wywodzi się z tego samego rdzenia słowiańskiego, co określenia "niemy", "obcy". A zatem podkreśla barierę językową między germańskim językiem niemieckim a językami słowiańskimi. Niemiecki należy do całkiem sporej grupy języków germańskich. Jest spokrewniony z duńskim, norweskim, szwedzkim, niderlandzkim oraz angielskim. Na terenie całego kraju spotkać też można liczne dialekty i to tak zróżnicowane, że gdyby mieszkaniec np. Meklemburgii i Bawarii próbowali ze sobą porozmawiać, posługując się swoimi dialektami, to najprawdopodobniej byłyby im się bardzo trudno zrozumieć. A tak przy okazji... niemieckiego warto się uczyć, bo jest on drugim najbardziej rozpowszechnionym językiem w Europie (zaraz po angielskim). Niemieckiego używa się w Austrii, Liechtensteinie, części Szwajcarii, Południowym Tyrolu (Włochy), Alzacji (Francja), niektórych regionach Belgii i w Luksemburgu.
Kraj poważnych myślicieli
Immanuel Kant, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Karol Marks, Arthur Schopenhauer, Friedrich Nietzsche, Martin Heidegger. Mówią coś ci te nazwiska? To ogromnie ważni myśliciele z różnych epok, ich poglądy miały wpływ na wielu ludzi. A wszyscy byli Niemcami. To bez wątpienia ojczyzna wielkich filozofów.
Solidna niemiecka kuchnia
tu się je konkretnie i pożywnie, Tradycyjne niemieckie śniadanie to najczęściej biała kiełbasa. Oczywiście z pieczywem. Bo Niemcy są potęgą w produkcji pieczywa, wytwarzają ponad 300 gatunków chleba! Chyba żaden inny kraj im nie dorówna. Kuchnia niemiecka jest bardzo pożywna, królują w niej ziemniaki i wieprzowina. Mięsa wieprzowego używa się przede wszystkim do wyboru kiełbasy (Wurst). To bardzo popularna przekąska, ale i ważny element w kuchni. Wszystkie popularne, także w Polsce zapiekanki, potrawy "jednogarnkowe" , w których główną rolę gra kiełbasa mają niemieckie pochodzenie. Dodatkiem do mięsa czy kiełbasy jest pieczywo lub ziemniaki - smażone, gotowane lub np. w postaci sałatki ziemniaczanej (Kartoffelsalat). Kolejny niemiecki specjał to golonka. Cóż, w Polsce także ma wielu zwolenników, ale raczej wśród mężczyzn. Natomiast niemieckie zupy są ciężkie i zawiesiste (Eintopf), najczęściej z dodatkiem fasoli lub grochu. Już widzę, jak wszystkie dziewczyny się krzywią, bo w tym menu nie ma nic dla nich. To nie tak! W Niemczech - jak w każdym innym europejskim kraju - można zjeść dosłownie wszystko. Bardzo popularne są tu kuchnia grecka i włoska oraz te egzotyczne, wschodnie. Natomiast ta prawdziwa, tradycyjna kuchnia niemiecka jest faktycznie ciężka, mięsna i pożywna. Natomiast o dziwo, niemieckie ciasta i słodycze są naprawdę pyszne - dużo w nich czekolady, marcepanu, różnych kremów. Trudno się im oprzeć.
Kartoflane wakacje?
Niemieckie dzieci jesienią mają kilka lub kilkanaście (w zależności od tego, w którym landzie mieszkają) dni wolnych od szkoły. Ferie te nazywane są kartoflanymi, bo kiedyś ich przeznaczeniem było rodzinne (a zatem z pomocą zwolnionych ze szkoły dzieci) zbieranie kartofli. Dziś dzieci nie muszą już pomagać w pracach polowych i mają wolne niezależnie od tego czy rodzice hodują ziemniaki, czy nie. Dobrze im, prawda? Ale nie do końca, bo letnie wakacje w Niemczech trwają tylko sześc tygodni. A zatem wszystko jest sprawiedliwe.
Oktoberfest - święto piwa
Znane już nie tylko Niemcom październikowe święto, tzw. "dożynki chmielowe" w Bawarii, obchodzone już jest od 200 lat. To jedyne z największych festynów na świecie. Niemcy w ogóle znają kilka tysięcy gatunków piwa, bardzo lubią je pić. W trakcie festynu wypijane jest około pięciu milionów litrów piwa, a sprzedawane jest oono tradycyjnie w litrowych kuflach, tzw. Mass. To piwo serwowane przez tradycyjne monachijskie browary, które warzą zgodnie z bawarskim prawem czystości z 1487. Kufle są ogromne, a kelnerki na Oktoberfeście znane są z tego, że potrafią przenieść do dziesięciu Mass naraz, przy czym każdy z kufli zawiera litr piwa, a do tego dochodzi też jeszcze waga samych kufli. Trzeba przyznać, dziewczyny mają krzepę!
Czy Niemcy zawsze są tacy poważni?
Niemiecka kultura i tradycja kojarzy się nam z powagą, ciężko strawnymi potrawami i... nudą. Nic bardziej mylnego. Niemcy są co prawda bardziej uporządkowani, ale nie są na pewno nudni. Wystarczy zobaczyć jak ucztują na Oktoberfeście, jak niewiarygodnie bawią się na Love Parade albo chociaż jak świętują w ostatni czwartek karnawału (Weiberfastnacht) . Wtedy rozpoczynają się tzw, szalone dni (tolle Tage). W Nadrenii i Westfalii kobiety uzbrojone w nożyce obcinają mężczyznom krawaty! A potem w ratuszu symbolicznie zdobywają klucze do bram miasta i przejmuje nad nim władzę. To czas niezliczonej ilości balów, parad, absolutnie szalonych zabaw, a kończą się one po 7 dniach, w Środę Popielcową. A jeśli nadal ktoś ma wątpliwości co do niemieckiego umiłowania fantazji, zabawy, to powiem jeszcze, że tak powszechny na całym świecie zwyczaj strojenia choinki pochodzi właśnie z Niemiec, to oni go wymyślili. I jeszcze jedno - bracia Grimm, autorzy najpopularniejszych chyba baśni, też byli Niemcami. Istnieje bawet specjalny szlak turystyczny "śladem baśni braci Grimm". Można odwiedzić muzykantów z Bremy, Czerwonego Kapturka, Jasia i Małgosie... A ponieważ szlak jest doskonale przygotowany - atrakcji nie brakuje!
On 00:00:00 by Herr Hase No comments
Dzisiejsza notka będzie dotyczyła jedzenia. Mam zamiar przedstawić kilka podstawowych produktów żywnościowych i takie tam..
Zaczynajmy! xD
" Essen und Trinken "
der Frühstückstisch
Co można zobaczyć na śniadaniowym stole? Przeczytaj i się dowiedz!
die Cornflakes - płatki kukurydziane
das Müsli - musli
die Wurst - kiełbasa
die Milsch - mleko
der Saft - sok
der Saft - sok
das Wasser - woda
die Marmelade - dżem
der Joghurt - jogurt
der Käse - ser
die Butter - masło
das Ei - jajko
die Tomate - pomidor
das Hörnchen - rogalik
der Schinken - szynka
der Quark - twaróg
das Brötchen - bułka
das Brot - chleb
der Honig - miód
der Kakao - kakao
der Tee - herbata
der Kaffee - kawa
poniżej przedstawie wam grupy dotyczące tego działu z kilkoma przykładami:
das Obst - owoce
die Pflaume - śliwka
die Birne - gruszka
die Erdbeere - truskawka
die Zitrone - cytryna
die Orange - pomarańcza
die Melone - melon
die Wassermelone - arbuz
die Banane - banan
der Apfel - jabłko
das Gemüse - warzywa
die Tomate - pomidor
die Gurke - ogórek
die Karotte - marchewka
die Zwiebel - cebula
der Paprika - papryka
der Spinat - szpinak
die Brokkoli (Pl.) - brokuły
der Kohl - kapusta
der Salat - sałata
die Süßigkeiten - słodycze
die Schokolade - czekolada
der Kuchen - ciasto
der Nachtisch - deser
das Eis - lody
Andere - inne, pozostałe
das Fleisch - mięso
der Fisch - ryba
die Pizza - pizza
der Hamburger - hamburger
die Nudeln (Pl.) - makaron
der Reis - ryż
die Kartoffel - kartofle, ziemniaki
die Pommes frites (Pl.) - frytki
die Suppe - zupa
Geschirr und Besteck - naczynia i sztućce
der Teller - talerz
das Messer - nóż
der Löffel - łyżka
der Teelöffel - łyżeczka
die Gabel - widelec
die Tasse - filiżanka
die Untertasse - spodek to filiżanki
die Serviette - serwetka
die Zuckerdose - cukierniczka
das Milchkännchen - dzbanuszek na mleko, śmietanę
die Kaffeekanne - czajnik
das Tischtuch - obrus
der Salzstreuer - solniczka
der Pfefferstreuer - pieprzniczka
der Brotkorb - koszyk na chleb
Rzeczowniki określające ilość / pojemność:
der Becher - kubek
die Flasche - butelka
das Glas - szklanka
die Dose - puszka
das Stück - kawałek
Przymiotniki określające smak:
(die Zitronne) sauer - kwaśny
(das Fleisch) fett - tłusty
(die Pommes frietes) salzig - słone
(die Pizza) scharf - ostra
(der Kuchen) süß - słodkie
(das Eis) kalt - zimne
(die Schokolade) bitter - gorzka
(die Suppe) warm - gorąca, ciepła
Wyrażenia:
(Nie) jestem głodny:
Ich habe (keinen) Hunger. [dosłownie: Mieć głód]
(Nie) chce mi się pić:
Ich habe (keinen) Durst. [dosłownie: Mieć pragnienie]
Smacznego!
Smacznego!
Guten Appetit!
Przysłowie:
Ich habe einen Wolfshunger!
Jestem głodny jak wilk!On 00:00:00 by Herr Hase 2 comments
Chciałbym wam dzisiaj przedstawić jeden z dwóch czasów przyszłych, mianowicie:
Skoro więc w nazwie tego czasu występuje "rzymska jedynka", analogicznie rzecz biorąc, występuje także czas czas przyszły Futur II, o którym możecie poczytać tutaj. :))
Do wyrażania przyszłości może również służyć czas teraźniejszy - Präsens, może, lecz nie musi :)
W języku niemieckim czas przyszły jest bardzo podobny do języka angielskiego, mianowicie funkcję angielskiego operatora "will" w języku niemieckim funkcję tą przypisuje się odpowiednio odmienionemu przez osoby czasownikowi 'werden', którego wówczas nie tłumaczymy. Natomiast 'czasownik główny', czynność, która ma zostać wykonana, wędruje na koniec zdania w formie Infinitiv, bezosobowej, nieodmienionej. Budowa:
Czas Futur I w języku niemieckim wyraża czynności, które mają się odbyć w przyszłości faktycznie lub tylko przypuszczalnie.
Futur I często pełni funkcję modalną i może wyrażać:
• pewność, którą możemy podkreślić stosując słowa: sicher, bestimmt, sicherlich, mit Sicherheit (z pewnością)
• przypuszczenie odnoszące się do teraźniejszości, które możemy podkreślić używając słów:
- wohl (chyba),
- vermutlich (przypuszczalnie),
- wahrscheinlich (prawdopodobnie),
- vielleicht (może)
• energiczne polecenie, zrobienie czegoś natychmiast.
Futur I
Skoro więc w nazwie tego czasu występuje "rzymska jedynka", analogicznie rzecz biorąc, występuje także czas czas przyszły Futur II, o którym możecie poczytać tutaj. :))
Do wyrażania przyszłości może również służyć czas teraźniejszy - Präsens, może, lecz nie musi :)
W języku niemieckim czas przyszły jest bardzo podobny do języka angielskiego, mianowicie funkcję angielskiego operatora "will" w języku niemieckim funkcję tą przypisuje się odpowiednio odmienionemu przez osoby czasownikowi 'werden', którego wówczas nie tłumaczymy. Natomiast 'czasownik główny', czynność, która ma zostać wykonana, wędruje na koniec zdania w formie Infinitiv, bezosobowej, nieodmienionej. Budowa:
podmiot (osoba/rzecz) + werden + reszta zdania + bezokolicznik
Wiederholung!
ich werde
du wirst er/sie/es wird wir werden ihr werdet Sie werden |
Merk dir!
Czas przyszły Futur I = werden + bezokolicznik
|
Czas Futur I w języku niemieckim wyraża czynności, które mają się odbyć w przyszłości faktycznie lub tylko przypuszczalnie.
Futur I często pełni funkcję modalną i może wyrażać:
• pewność, którą możemy podkreślić stosując słowa: sicher, bestimmt, sicherlich, mit Sicherheit (z pewnością)
• przypuszczenie odnoszące się do teraźniejszości, które możemy podkreślić używając słów:
- wohl (chyba),
- vermutlich (przypuszczalnie),
- wahrscheinlich (prawdopodobnie),
- vielleicht (może)
• energiczne polecenie, zrobienie czegoś natychmiast.
Wirst du gute Meinung hier schreiben? :)
On 00:00:00 by Herr Hase 13 comments
Tabelka, kiedy stosujemy
Dativ (celownik), a kiedy Akkusativ (biernik)
Dativ (celownik), a kiedy Akkusativ (biernik)
Akkusativ
WOHIN ?
dokąd?
|
DATIV & AKKUSATIV
|
Dativ
WO ?
gdzie?
|
in den
|
Park, Kindergarten, Supermarkt
|
im
|
in die
|
Pizzeria, Schwimmhalle, Schule, Disco
|
in der
|
ins
|
Kino, Cafe, Restaurant, Krankenhaus
|
im
|
auf den
|
Marktplaz, Tennisplatz
|
auf dem
|
zum
|
Friseur, Arzt, Metzger, Bäcker
|
beim
|
zum
|
Bahnhof
|
auf dem
|
zur
|
Bank, Post
|
auf der
|
Od czego zależy kiedy jedno, a kiedy drugie? Już, już...
Dativ (celownik) stosujemy zawsze, kiedy zadajemy pytanie: wo? (gdzie?) zaś...
Akkusativ (biernik) używamy po pytaniu: wohin? (dokąd?)
Posługujemy się tą tabelką tylko wtedy, kiedy mamy do czynienia z określaniem miejsc w mieście, np.
w Parku (im Park), ale do Parku (in den Park) itd...
Przykład w zdaniu:
Idę do parku z psem. Ich gehe in den Park mit dem Hund.
ale...
Jestem w parku z moim psem. Ich bin im Park mit meinem Hund.
Analogicznie:
Dativ stosujemy, gdy mamy czasownik określający spoczynek (np. sein, hängen, liegen, stehen, befinden sich).
Natomiast Akkusativ jest używany z czasownikami określającymi ruch (np. gehen, fahren, fliegen).
Poniżej przedstawiamy spójniki, które łączą się z Dativem, z Akkusativem lub z jednym i z drugim, w zależności od kontekstu zdania oraz powyżej reguły. ;)
Subskrybuj:
Posty (Atom)
Search
Odwiedź nas na facebooku
Popularne posty
-
Pora na... czasowniki modalne - Modalverben . Czyli kolejną grupę czasowników, która składa się z sześciu czasowników, jakimi są: - möge...
-
Tabelka, kiedy stosujemy Dativ ( celownik ), a kiedy Akkusativ ( biernik ) Akkusativ WOHIN ? dokąd? DATIV & AKKU...
-
Odmiana czasownika zwrotnego "sich" czyli nasze polskie " się " W języku niemieckim, podobnie jak w języ...