On 09:00:00 by Herr Hase No comments
Trzeba zacząć od początku...
Nowa wersja www.grammatik-fur-dich.blog.onet.pl .
Nowa wersja www.grammatik-fur-dich.blog.onet.pl .
Niestety ze względu na wielokrotne powtarzanie się błędów technicznych na portalu blog.onet.pl musieliśmy przenieść naszego bloga. Mamy nadzieję, że to nie będzie jakąkolwiek przeszkodą, wręcz przeciwnie! To pozwoli nam lepiej się poznać! =)
Przypominamy również, że nasz odnowiony blog znajduje się na Facebooku! On 00:00:00 by Herr Hase No comments
- Wie spät ist es?
- Ee.. y..
- Sprechen Sie Deutsch?
- Nein...
Znajomość języków obcych to dziś podstawa dobrego wykształcenia. Wielu ludzi uczy się obecnie języków obcych: dzieci, młodzież, dorośli. Naukę języków obcych rozpoczyna się nawet już w przedszkolu. Dlaczego? Czy uczenie się języków obcych jest modne, czy konieczne? Moim zdaniem potrzebuje się obecnie znajomości języków obcych, aby się komunikować. Gdy ktoś pojedzie jako turysta za granicę, np. do Niemiec czy do Austrii, powinien trochę rozumieć i mówić po niemiecku. Austria jest idealnym krajem turystycznym dla narciarzy. Wielu turystów z Polski jedzie tam, aby pojeździć na nartach i dobrze odpocząć. Aby porozumiewać się z innymi, np. w hotelu, w restauracji, na stoku lub na wyciągu, potrzebna jest znajomość języka niemieckiego.
A czy ty mówisz po niemiecku? A na jakim poziomie?
A1 - A2 - poziom podstawowy
B1 - B2 - poziom średnio zaawansowany
C1 - C2 - poziom zaawansowany
Czyli... Jaki to jest? I jak to można sprawdzić?
Można wykonać wykonać egzamin specjalnie do tego przygotowany albo dokonać samooceny, a jak to zrobić? Poniższa mała instrukcja... Można tego dokonać przy pomocy tabeli ogólnej oraz szczegółowej:
Tabela ogólna:
A1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi
dotyczące konkretnych potrzeb życia codziennego. Potrafi formułować
pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym
mieszka, ludzi których zna i rzeczy, które posiada oraz odpowiadać na
tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi
prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno,
zrozumiale i jest gotowy do pomocy.
A2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie wypowiedzi i często używane wyrażenia w zakresie tematów
związanych z życiem codziennym (są to np.: b. podstawowe informacje
dotyczące rozmówcy, jego rodziny, zakupów, otoczenia, pracy)Potrafi
porozumiewać się w rutynowych, prostych sytuacjach komunikacyjnych,
wymagających jedynie bezpośredniej wymiany zdań na tematy znane i
typowe. Potrafi w prosty sposób opisywać swoje pochodzenie i otoczenie, w
którym życie, a także poruszać sprawy związane z najważniejszymi
potrzebami życia codziennego.
B1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w jasnych,
standardowych wypowiedziach, które dotyczą znanych jej spraw i zdarzeń
typowych dla pracy, szkoły, czasu wolnego itd. Potrafi radzić sobie w
większości sytuacji komunikacyjnych, które mogą się zdarzyć w czasie
podróży w regionie, gdzie mówi się danym językiem. Potrafi tworzyć
proste, spójne wypowiedzi ustne i pisemne na tematy, które są jej znane
bądź ją interesują. Potrafi opisywać doświadczenia, zdarzenia, nadzieje,
marzenia i zamierzenia, krótko uzasadniając bądź wyjaśniając swoje
opinie i plany.
B2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w złożonych
tekstach na tematy konkretne i abstrakcyjne, łącznie z rozumieniem
dyskusji na tematy techniczne z zakresu jej specjalności. Potrafi
porozumiewać się na tyle płynnie i spontanicznie, by prowadzić normalną
rozmowę z rodzimym użytkownikiem języka, nie powodując przy tym napięcia
w którejkolwiek ze stron. Potrafi-w szerokim zakresie tematów-
formułować przejrzyste i szczegółowe wypowiedzi ustne lub pisemne, a
także wyjaśniać swoje stanowisko w sprawach będących przedmiotem
dyskusji, rozważając wady i zalety różnych rozwiązań.
C1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
rozumie szeroki zakres trudnych, dłuższych tekstów, dostrzegając także
znaczenia ukryte, wyrażone pośrednio. Potrafi się wypowiadać płynnie,
spontanicznie, bez większego trudu odnajdując właściwe sformułowania.
Skutecznie i swobodnie potrafi posługiwać się językiem w kontaktach
towarzyskich i społecznych, edukacyjnych bądź zawodowych. Potrafi
formułować jasne, dobrze zbudowane, szczegółowe, dotyczące złożonych
problemów wypowiedzi ustne i pisemne, sprawnie i właściwie posługując
się regułami organizacji wypowiedzi, łącznikami, wskaźnikami zespolenia
tekstu.
C2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie
może z łatwością zrozumieć praktycznie wszystko, co słyszy lub
przeczyta. Potrafi streszczać informacje pochodzące z różnych źródeł,
pisanych lub mówionych w spójny sposób odtwarzając zawarte w nich tezy i
wyjaśnienia. Potrafi wyrażać swoje myśli płynnie, spontanicznie i
precyzyjnie, subtelnie różnicując odcienie znaczeniowe nawet w bardziej
złożonych wypowiedziach.
Wskazówki dotyczące użycia tabeli samooceny szczegółowej:
Tabela
samooceny oparta jest na sześciostopniowej skali Europejskiego systemu opisu
kształcenia językowego opracowanego przez Radę Europy i przyjętego w Europie do
oceny biegłości językowej.
Tabela
obejmuje trzy poziomy ogólne:
- Poziom podstawowy (poziomy A1 i A2);
- Poziom samodzielności (poziomy B1 i B2);
- Poziom biegłości (poziomy C1 i C2).
Aby
ocenić swój poziom znajomości języka obcego, przeczytaj poniższe opisy i wpisz
odpowiedni poziom (np. użytkownik języka na poziomie C2) we właściwej rubryce
swojego CV (słuchanie, czytanie, porozumiewanie się, samodzielne wypowiadanie
się i pisanie).
Rozumienie - Słuchanie
A1.
Potrafię zrozumieć znane mi słowa i bardzo podstawowe wyrażenia
dotyczące mnie osobiście, mojej rodziny i bezpośredniego otoczenia, gdy tempo
wypowiedzi jest wolne a wymowa wyraźna.
A2.
Potrafię zrozumieć wyrażenia i najczęściej używane słowa, związane
ze sprawami dla mnie ważnymi (np. podstawowe informacje dotyczące mnie i mojej
rodziny, zakupów, miejsca i regionu zamieszkania, zatrudnienia). Potrafię
zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych komunikatach i ogłoszeniach.
B1.
Potrafię zrozumieć główne myśli zawarte w jasnej, sformułowanej w
standardowej odmianie języka wypowiedzi na znane mi tematy, typowe dla domu,
szkoły, czasu wolnego itd. Potrafię zrozumieć główne wątki wielu programów
radiowych i telewizyjnych traktujących o sprawach bieżących lub o sprawach
interesujących mnie prywatnie lub zawodowo – wtedy, kiedy te informacje są
podawane stosunkowo wolno i wyraźnie.
B2.
Potrafię zrozumieć dłuższe wypowiedzi i wykłady oraz nadążać za
skomplikowanymi nawet wywodami – pod warunkiem, że temat jest mi w miarę znany.
Rozumiem większość wiadomości telewizyjnych i programów o sprawach bieżących.
Rozumiem większość filmów w standardowej odmianie języka.
C1.
Rozumiem dłuższe wypowiedzi, nawet jeśli nie są one jasno
skonstruowane i kiedy związki logiczne są w nich jedynie implikowane, a nie
wyrażone bezpośrednio. Bez większych trudności rozumiem programy telewizyjne i
filmy.
C2.
Nie mam żadnych trudności ze zrozumieniem jakiejkolwiek wypowiedzi
mówionej – słuchanej „na żywo” czy odbieranej za pośrednictwem mediów – nawet
przy szybkim tempie mówienia rodzimego użytkownika języka, pod warunkiem
jednak, iż mam trochę czasu, by przyzwyczaić się do nowego akcentu.
Czytanie
A1.
Rozumiem znane nazwy, słowa i bardzo proste zdania, np.: na
tablicach informacyjnych i plakatach lub w katalogach.
A2.
Potrafię czytać bardzo krótkie, proste teksty. Potrafię znaleźć
konkretne, przewidywalne informacje w prostych tekstach dotyczących życia
codziennego, takich jak ogłoszenia, reklamy, prospekty, karty dań, rozkłady
jazdy. Rozumiem krótkie, proste listy prywatne.
B1.
Rozumiem teksty składające się głównie ze słów najczęściej
występujących, dotyczących życia codziennego lub zawodowego. Rozumiem opisy
wydarzeń, uczuć i pragnień zawarte w prywatnej korespondencji.
B2.
Czytam ze zrozumieniem artykuły i reportaże dotyczące problemów
współczesnego świata, w których piszący prezentują określone stanowiska i
poglądy. Rozumiem współczesną prozę literacką.
C1.
Rozumiem długie i złożone teksty informacyjne i literackie,
dostrzegając i doceniając ich zróżnicowanie pod względem stylu. Rozumiem
artykuły specjalistyczne i dłuższe instrukcje techniczne, nawet te niezwiązane
z moją dziedziną.
C2.
Rozumiem z łatwością praktycznie wszystkie formy języka pisanego,
włączając w to abstrakcyjne lub językowo skomplikowane teksty, takie jak podręczniki,
artykuły specjalistyczne i dzieła literackie.
Mówienie - Porozumiewanie się
A1.
Potrafię brać udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca jest
gotów powtarzać lub inaczej formułować swoje myśli, mówiąc wolniej oraz
pomagając mi ująć w słowa to, co usiłuję opowiedzieć. Potrafię formułować
proste pytania dotyczące najlepiej mi znanych tematów lub najpotrzebniejszych
spraw – i odpowiadać na tego typu pytania.
A2.
Potrafię brać udział w zwykłej, typowej rozmowie wymagającej
prostej i bezpośredniej wymiany informacji na znane mi tematy. Potrafię sobie
radzić w bardzo krótkich rozmowach towarzyskich, nawet jeśli nie rozumiem
wystarczająco dużo, by samemu podtrzymać rozmowę.
B1.
Potrafię sobie radzić w większości sytuacji, w których można się
znaleźć w czasie podróży po kraju lub regionie, gdzie mówi się danym językiem.
Potrafię - bez uprzedniego przygotowania – włączać się do rozmów na znane mi
tematy prywatne lub dotyczące życia codziennego (np. rodziny, zainteresowań,
pracy, podróżowania, wydarzeń bieżących).
B2.
Potrafię się porozumiewać na tyle płynnie i spontanicznie, że mogę
prowadzić dość swobodne rozmowy z rodzimymi użytkownikami języka. Potrafię brać
czynny udział w dyskusjach na znane mi tematy, przedstawiając swoje zdanie i
broniąc swoich poglądów.
C1.
Potrafię się wypowiadać płynnie i spontanicznie, bez zbyt
widocznego namyślania się w celu znalezienia właściwych sformułowań. Potrafię
skutecznie porozumiewać się w kontaktach towarzyskich i sprawach zawodowych.
Potrafię precyzyjnie formułować swoje myśli i poglądy, zręcznie nawiązując do
wypowiedzi rozmówców.
C2.
Potrafię bez żadnego wysiłku brać udział w każdej rozmowie czy
dyskusji. Dobrze znam i odpowiednio stosuję wyrażenia idiomatyczne i potoczne.
Wyrażam się płynnie, subtelnie różnicując odcienie znaczeń. Jeśli nawet miewam
pewne problemy z wyrażeniem czegoś, potrafię tak przeformułowywać swoje
wypowiedzi, że rozmówcy są właściwie nieświadomi moich braków.
Samodzielne wypowiadanie się
A1.
Potrafię używać prostych wyrażeń i zdań, aby opisać miejsce, gdzie
mieszkam oraz ludzi, których znam.
A2.
Potrafię posłużyć się ciągiem wyrażeń i zdań, by w prosty sposób
opisać swoją rodzinę, innych ludzi, warunki życia, swoje wykształcenie, swoją
obecną i poprzednią pracę.
B1.
Potrafię łączyć wyrażenia w prosty sposób, by opisywać przeżycia i
zdarzenia, a także swoje marzenia, nadzieje i ambicje. Potrafię krótko
uzasadniać i objaśniać własne poglądy i plany. Potrafię relacjonować wydarzenia
i opowiadać przebieg akcji książek czy filmów, opisując własne reakcje i
wrażenia.
B2.
Potrafię formułować przejrzyste, rozbudowane wypowiedzi na różne
tematy związane z dziedzinami, które mnie interesują. Potrafię wyjaśnić swój
punkt widzenia w danej kwestii oraz podać argumenty za i przeciw względem możliwych
rozwiązań.
C1.
Potrafię formułować przejrzyste i szczegółowe wypowiedzi dotyczące
skomplikowanych zagadnień, rozwijać w nich wybrane podtematy lub poszczególne
kwestie i kończyć je odpowiednią konkluzją.
C2.
Potrafię przedstawić płynny, klarowny wywód lub opis sformułowany
w stylu właściwym dla danego kontekstu w sposób logiczny i skuteczny,
ułatwiając odbiorcy odnotowanie i zapamiętanie najważniejszych kwestii.
Pisanie
A1.
Potrafię napisać krótki, prosty tekst na widokówce, np. z
pozdrowieniami z wakacji. Potrafię wypełniać formularze (np. w hotelu) z danymi
osobowymi, takimi jak nazwisko, adres, obywatelstwo.
A2.
Potrafię pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości wynikające
z doraźnych potrzeb. Potrafię napisać bardzo prosty list prywatny, na przykład
dziękując komuś za coś.
B1.
Potrafię pisać proste teksty na znane mi lub związane z moimi
zainteresowaniami tematy. Potrafię pisać prywatne listy, opisując swoje
przeżycia i wrażenia.
B2.
Potrafię pisać zrozumiałe, szczegółowe teksty na dowolne tematy
związane z moimi zainteresowaniami. Potrafię napisać rozprawkę lub opracowanie,
przekazując informacje lub rozważając argumenty za i przeciw. Potrafię pisać
listy, podkreślając znaczenie, jakie mają dla mnie dane wydarzenia i przeżycia.
C1.
Potrafię się wypowiadać w zrozumiałych i dobrze zbudowanych
tekstach, dosyć szeroko przedstawiając swój punkt widzenia. Potrafię pisać o
złożonych zagadnieniach w prywatnym liście, w rozprawce czy opracowaniu,
podkreślając kwestie, które uważam za najistotniejsze. Potrafię dostosować styl
tekstu do potencjalnego czytelnika.
C2.
Potrafię pisać płynne, zrozumiałe teksty, stosując odpowiedni w
danym przypadku styl. Potrafię pisać o złożonych zagadnieniach w listach,
opracowaniach lub artykułach, prezentując poruszane problemy logicznie i
skutecznie, tak by ułatwić odbiorcy zrozumienie i zapamiętanie najważniejszych
kwestii. Potrafię pisać streszczenia i recenzje prac specjalistycznych i
utworów literackich.
Sprichst du Deutsch? A na jakim poziomie? :)
źródło: wskazówki do pisania CV Europass
Subskrybuj:
Posty (Atom)
Search
Odwiedź nas na facebooku
Popularne posty
-
Pora na... czasowniki modalne - Modalverben . Czyli kolejną grupę czasowników, która składa się z sześciu czasowników, jakimi są: - möge...
-
Tabelka, kiedy stosujemy Dativ ( celownik ), a kiedy Akkusativ ( biernik ) Akkusativ WOHIN ? dokąd? DATIV & AKKU...
-
Odmiana czasownika zwrotnego "sich" czyli nasze polskie " się " W języku niemieckim, podobnie jak w języ...